Tuesday، ۲ Dey ۱۳۹۹
لنتاین یا روز عشق یا عشاق (۱۴ فوریه، ۲۵ بهمن) در جهان جشن گرفته میشود.
این روز یکی از روزهای مهم در تقویم تجاری جهان است، اما در پشت جنبههای تجاری روز ولنتاین تاریخچهٔ جالبی وجود دارد که به دوران روم باستان میرسد.
ولنتاین اگرچه ریشه در فرهنگ مسیحی دارد، اما در دهههای اخیر در بیشتر کشورهای جهان رایج یافته است.
گمان بر این است که ریشه در جشنهای رومیها داشته باشد. گفته شده اولین روز ولنتاین در سال ۴۹۶ میلادی بوده است.
این روز نام خود را از قدیس (یا قدیسان) مشهوری گرفته است که داستانهای گوناگونی در مورد او وجود دارد.
این روزی است که مردم علاقه و مهر خود را به فرد یا افراد دیگر با دادن کارت، گل، شکلات یا پیامهایی عاشقانه و مهرآمیز نشان میدهند.
رومیها در نیمهٔ ماه فوریه جشنی داشتند به نام لوپرکالیا که برای آنها به طور رسمی شروع بهار بود.
روز ولنتاین مصادف با روزی در سال است که به عشق و باروری مربوط است. این روز در روم باستان و شهر آتن قدیم روز ازدواج خجستهٔ زئوس با هرا و همچنین جشن بزرگداشت لوپرکوس خدای باروری بود.
کاهنان و روحانیان لوپرکوس مراسم تطهیر خاصی اجرا میکردند و در این مراسم بزها را در راه خدا قربانی میکردند و پس از نوشیدن شراب، در خیابانهای روم میدویدند و پوست بزها را در دست میگرفتند و آن را بر هرکس که میدیدند میزدند. این مراسم با هجوم انبوهی از زنان جوان ادامه پیدا میکرد که به خیابانها میریختند چون باور داشتند اگر این پوست به آنها بخورد، توان باروری آنها افزایش پیدا خواهد کرد و زایمانهای راحتتری خواهند داشت. تردیدها و گمانههایی در مورد تاریخ دقیق اجرای این مراسم وجود دارد.
رسم این بوده است که در این مراسم پسران نام دخترانی را از جعبهای بیرون میآوردند. آنها در طول مراسم و جشن، دوستان یکدیگر میماندند و گاهی هم کارشان به ازدواج میکشید.
بعدها کلیسا خواست این جشن و مراسم را به صورت جشنی مسیحی در آورد و از این رو تصمیم گرفت تا با استفاده از آن یادی هم از قدیس ولنتاین بکند.
بعضی تاریخنگاران معتقدند که در پایان قرن پنجم، پاپ ژلازیوس اول در تلاش برای اصلاح این جشن باستانی رومیان و مسیحی کردن آن ۱۴ فوریه را روز ولنتاین نامید.
کمکم، مردم نام قدیس ولنتاین را برای بیان احساس خود نسبت به کسانی که دوست میدارند و عاشق هستند، استفاده کردند.
افسانههای بسیاری در مورد ولنتاین بر سر زبانهاست اما بیشتر آنها باید ساختگی باشند.
باور عمومی در مورد قدیس ولنتاین این است که او از روحانیان روم باستان در قرن سوم میلادی بوده است.
جشنهای روز ولنتاین با افسانه مخلوط شده است. انگیزه وجود چنین روزی و حتی وجود خود قدیسی به نام ولنتاین در هالهای از شک و تردید قرار دارد.
با توجه به اینکه حداقل سه قدیس با چنین اسمی وجود دارد، این موضوع چندان عجیب نیست.
اولین اعلام رسمی ولنتاین در ۱۴ ماه فوریه را پاپ ژلازیوس اول در سال ۴۹۶ میلادی به یادبود جان باختن این کشیش رومی قرن سوم انجام داد؛ اما اطمینان نداریم که پاپ ژلازیوس این روز را به افتخار کشیش قرن سوم میلادی اعلام کرد یا یکی از دو کشیش دیگر ولنتاین نامی که در راه دین کشته شدند.
یکی از آنها اسقف شهر اینترامنا بود و دیگری تا جایی که میدانیم همراه با چند نفر از همراهانش در آفریقا کشته شد. اطلاعات بیشتری در مورد این دو قدیس ولنتاین دیگر نداریم و این کشیش روم باستان در میان این سه ولنتاین از همه بیشتر مشهور شده است.
باور بر این است که دلیل شهرت این کشیش جوان این بود که در سال ۲۷۰ میلادی از امر امپراتور کلادیوس سرپیچی کرد و به طور مخفیانه مراسم ازدواج زوجهایی را در شهر برگزار کرد.
امپراتور کلادیوس گفته بود که مردان متأهل سربازان خوبی نیستند و به همین دلیل مانع ازدواج مردان جوان شهر میشد. اما اسقف ولنتاین، بر این باور بود که ازدواج بخشی از خواست و ارادهٔ خداوند در جهان است. او به نام عشق، شروع به انجام مراسم ازدواج مخفیانه میان جوانان و گاهی حتی بین نوجوانان دوازده ساله کرد.
موفقیت او باعث شهرت ناخواستهاش شد که منجر به مرگ اسقف ولنتاین شد. او زندانی و در نهایت گردن زده شد اما پیش از آن عاشق دختر زندانبان خود شد.
میگویند شب قبل از اعدامش، اسقف یادداشتی برای دختر نوشت که آن را "از طرف ولنتاین تو" امضا کرد. اولین تبریک و پیام ولنتاین. هرچند این داستان خیالپردازانه زیباست اما بعید است که واقعیت داشته باشد.
چنین داستانی در توضیح ریشهٔ روز ولنتاین در طول سالها شاخوبرگ بسیاری پیدا کرده است.
در قرن پانزدهم در فرانسه، ۱۴ فوریه جشن سالانهای در بزرگداشت عشق رمانتیک برگزار میشد. خوردن و نوشیدن بسیار و رقص و آواز از ویژگیهای این جشن بود. همچنین اولین تبریک موجود و باقیماندهٔ ولنتاین روی کاغذ را هم مردی فرانسوی در قرن پانزدهم نوشته است. دوک اورلئان زمانی که پس از نبرد آزینکورت در سال ۱۴۱۵ در برج لندن زندانی شد، برای همسر خود نوشت:
Je suis desja d'amour tanné
Ma tres doulce Valentinée
که ترجمهٔ سردستی آن میشود "دلم آشوب میشود از عشق، ولنتاین مهربان من". این نامهٔ مهم در بخش دستنوشتههای کتابخانهٔ بریتانیا نگهداری میشود. یکی دیگر از قدیمیترین نامههای موجود در مورد ولنتاین به زبان انگلیسی هم در این کتابخانه نگهداری میشود. این نامه در سال ۱۴۷۷ نوشته شده است و مارجری بورو آن را برای نامزدش جان پاستون نوشته است. در این نامه مارجری، جان را "ولنتاین محبوب من" خطاب کرده است.