دانلود

"مردی که دنیا را فروخت" نام ترانه ای است که در اصل در قالب آلبومی با همین نام توسط "دیوید بوئی" فقید در سال 1970 منتشر شد. گروه گرانج آمریکایی "نیروانا" این ترانه را در جریان اجرای زنده معروف‌شان در برنامه MTV Unplugged سال 1993 بازخوانی کردند، که هم توسط منتقدین و هم توسط شنوندگان مورد تحسین قرار گرفت و بسیاری آن را حتی از نسخه اصلی "بوئی" هم بهتر میدانند. خود "بوئی" بازخوانی "نیروانا" را "خالص و بی ریا" توصیف کرده و گفته که دوست داشته پیش از مرگ "کرت کوبین" با او همکاری کند. لیریکس آهنگ انعکاس دهنده‌ی علاقه "بوئی" به موضوع چندگانگی شخصیتی (به نظر می‌رسد شخصیتی که راوی داستان با آن صحبت می‌کند، خودش در زمان گذشته است) به اضافه‌ی تِم راک استاری خسته از شهرت و تا حدودی متاثر از شعر "آنتیگونیش" اثر شاعر آمریکایی "ویلیام هیو مِرنز" است:

Last night I saw upon the stair
A little man who wasn’t there
He wasn’t there again today
Oh, how I wish he’d go away…

"بوئی" در گفتگو با BBC Radio 1 در سال 1997 در مورد آهنگ گفت: "گمون کنم به این خاطر نوشتمش که [اون زمان] دنبال بخشی از وجودم می‌گشتم. شاید حالا که با شیوه زندگیم و وضعیت روحی و روانیم (می‌خندد) راحت‌ترم، یه جور حس یکپارچگی می‌کنم که قبلاً وجود نداشت. این آهنگ همیشه برای من درباره اینه که جوون بودن چه حسی داره؛ وقتی هنوز دنبال یه تیکه گمشده از پازل وجودت می‌گردی. یه جستجوی عظیم رو شروع می‌کنی و این نیاز بزرگ برای اینکه بفهمی واقعاً کی هستی رو در وجودت حس می‌کنی."

ـــــــ

We passed upon the stair
We spoke of was and when
Although I wasn't there
He said I was his friend
Which came as a surprise
I spoke into his eyes
I thought you died alone
A long long time ago

تو راه پله به هم برخوردیم، راجع به قدیما و گذشته حرف زدیم
هر چند که من پشتش نبودم، ولی گفت که من رفیقش‌ام
که این خیلی برام عجیب بود
[انگار] داشتم با چشم‌هاش حرف می‌زدم
(خطاب به دوستش) "فکر کردم خیلی وقت پیش تو تنهایی خودت مُردی"

Oh no, not me
We never lost control
You're face to face
With the man who sold the world 

(دوستش جواب میده) "اوه، من نه…
ما هیچ وقت کنترل خودمون رو از دست ندادیم
تو با کسی طرفی
که دنیا رو فروخت"

I laughed and shook his hand
And made my way back home
I searched for form and land
For years and years I roamed
I gazed a gazeless stare
We walked a million hills
I must have died alone
A long, long time ago

خندیدم و باهاش دست دادم
راهم رو گرفتم و رفتم سمتِ خونه
راه افتادم دنبال یک جایی، هرجا که بشه
سال‌های سال واسه خودم پرسه زدم
همین‌طور مات و مبهوت و خیره بودم
قدِ یک میلیون تپه رو با هم پشت سر گذاشتیم
من باید خیلی وقت پیش
تــو تنهایی مُرده باشم

Who knows?
Not me
I never lost control
You're face to face
With the man who sold the world

کسی چه میدونه؟ من نه…
من هیچوقت کنترلم رو از دست نمیدم
تو رو در روی مردی هستی
که دنیا رو فروخت