چطور شد که به نام «عمو نجف» مشهور شدید؟ چه کسی این اسم را رویتان گذشت؟

■ دریابندری: «عمو نجف» اصطلاحی‌ست که شاملو درآورد. من و شاملو خیلی با هم دوست بودیم. رفیق عزیز من بود. مناسبتش یادم نیست. خیلی سال پیش بود که شاملو به من می‌گفت عمو نجف. یک وقتی خواهرم با بچه‌هایش آمده بودند تهران. من دایی این بچه‌ها بودم. نمی‌دانم شاملو حواسش نبود که آن‌ها به من «دایی» می‌گفتند یا می‌خواست شوخی کند. از آن موقع به من می‌گفت عمو. کم‌کم خیلی‌های دیگر هم همین را گفتند. به نظرم بیشتر به‌شوخی به من «عمو نجف» می‌گفت. البته این مربوط به سال‌های خیلی قدیم است. سال‌های قبل از ۲۸ مرداد بود، حدود ۵۰ سال پیش.ـ بعد از چند سال که زندان بودم همیشه تهران که می‌آمدم پیش شاملو بودم. شاملو هم گروهی از رفقا داشت که همیشه با آن‌ها بود. یکی‌شان هم مسعود آقای بهنود بود. من غالباً او را با شاملو می‌دیدم. او هم به من می‌گفت عمو نجف. من هم کم‌کم شدم عمو نجف. خلاصه عمو نجف اصطلاحی‌ست که مسئولش شاملوست. من و شاملو خیلی رفاقت داشتیم. به‌شوخی من می‌گفت عمو و بقیه هم می‌گفتند!