دری هِپبورن (انگلیسی: Audrey Hepburn؛ ۴ مهٔ ۱۹۲۹ – ۲۰ ژانویهٔ ۱۹۹۳) بازیگر و خیّر بریتانیایی بود. او به‌عنوان یکی از نمادهای فیلم و مد شناخته می‌شود و از سوی انستیتوی فیلم آمریکا به‌عنوان سومین افسانهٔ زن در سینمای کلاسیک هالیوود رتبه‌بندی شد و نامش در فهرست بین‌المللی خوش‌لباس‌ترین‌ها در تالار مشاهیر قرار گرفت.

هپبورن در خانواده‌ای اشرافی در ایکسل، بروکسل به دنیا آمد و بخش‌هایی از دوران کودکی خود را در بلژیک، انگلستان و هلند گذراند. او در سال ۱۹۴۵ با سونیا گاسکل در آمستردام و از سال ۱۹۴۸ با ماری رامبرت در لندن به تحصیل پرداخت. او در نقش یک دختر از سرایندگان در تولیدات تئاتر موزیکال وست اند شروع به اجرا کرد و سپس در چندین فیلم حضور کوتاه داشت. او در سال ۱۹۵۱ در نمایشنامهٔ جیجی و در تئاتر برادوی به ایفای نقش پرداخت که همان زمان توسط کولت، مصنف نمایش‌نامه، کشف شد.[۱] هپبورن برای بازی در کمدی رمانتیک تعطیلات رمی (۱۹۵۳) به شهرت رسید و اولین بازیگر زنی بود که برای یک نقش‌آفرینی تکی برندهٔ یک جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ بفتا می‌شود. او در همان سال برای اجرای نمایش اوندین برندهٔ جایزهٔ تونی بهترین بازیگر زن شد.

هپبورن بعداً در چندین فیلم موفق نقش‌آفرینی کرد؛ کمدی-درام سابرینا (۱۹۵۴)، موزیکال مضحک‌روی (۱۹۵۷)، درام داستان راهبه (۱۹۵۹)، کمدی رمانتیک صبحانه در تیفانی (۱۹۶۱)، تریلر معما (۱۹۶۳) و موزیکال بانوی زیبای من (۱۹۶۴). او در سال ۱۹۶۷ در فیلم تریلر تا تاریکی صبر کن ایفای نقش کرد و برای این اجرا نامزد دریافت جوایز اسکار، گلدن گلوب و بفتا شد. او بعد از آن به‌صورت گهگاهی در چندین فیلم ظاهر می‌شد که یکی از آن‌ها فیلم ماجراجویی رابین و ماریان (۱۹۷۶) بود. آخرین اجرای ضبط‌شدهٔ او در مجموعهٔ تلویزیونی مستند باغ‌های جهان با آدری هپبورن (۱۹۹۰) بود.

هپبورن برنده سه جایزه بفتا در رشتهٔ بهترین بازیگر زن بریتانیایی در نقش اصلی شد. به او برای قدردانی از فعالیت در زمینهٔ سینما، جایزهٔ یک عمر دستاورد بفتا، جایزهٔ گلدن گلوب سیسیل بی دمیل، جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری انجمن بازیگران فیلم و جایزهٔ ویژه تونی اهدا شد. او یکی از شانزده نفری است که برندهٔ جوایز اسکار، امی، گرمی و تونی شده‌اند. هپبورن بعدها در زندگی بیشتر وقت خود را به یونیسف اختصاص داد که از سال ۱۹۵۴ در آن مشارکت داشته بود. مابین سال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۹۲، او در برخی از فقیرترین جوامع آفریقا، آمریکای جنوبی و آسیا فعالیت داشت. در دسامبر ۱۹۹۲، او نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری را به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف دریافت کرد و یک ماه بعد، در ۶۳ سالگی بر اثر سرطان آپاندیس در خانه‌اش در سوئیس درگذشت.

- سایز تصاویر: (A3(29.7*46cm ) ،A4(21*29.7 cm)،(A5(14.8*21cm - سایز قاب ها : 4 سانت بزرگ تر از تصاویر

- رنگ :مشکی ، سفید ، قهوه ای

- جنس قاب :PVC

- جنس کاغذ : گلاسه 250 گرم و کوتد 170 گرم

کوتد چیست ؟

-------------------------------------------------------------

(برای مشاوره از طریق یکی از روش های زیر با ما در ارتباط باشید)

تلگرام: NimWall

واتس آپ: NIMWALL

اینستگرام NimWall

ایمیل: Nimwallgroup@gmail.com

--------------------------------------